شیوه بیان شاعرانه در فیلم مستند

چکیده : فیلم مستند از ابتدای پیدایش ، ادعای پیوند با جهان واقع و روایت درباره آن را داشته است. این روایت که محصول "بازنمایی" جهان واقع است ، به شیوه های گوناگونی رخ می دهد. اما در شیوه شاعرانه ، آیا بازنمایی ، روایت بی واسطه واقعیت است؟ کدام ویژگی نسبت "شاعرانه بودن" را به این شیوه اطلاق می کند؟ بی گمان "تخیل" و "تجسم ذهنیت" مستند ساز در روایت و بازنمایی شاعرانه موضوع مستند ، نقش بسزایی را ایفاء می کند.هر اثر هنری دارای نشانه هایی از "دنیای واقعی" و هم "جهان متن" است. برای پی بردن به جایگاه بیان شاعرانه و تبیین حوزه کارکردی آن در مستند شاعرانه ، ابتدا باید تعریفی از شعر بدهیم و حدود و ثغور آن را مشخص کنیم. این پژوهش به روش تحقیق اسنادی-کتابخانهای صورت گرفته است وارائه فرمول از ویژگی ها و شاخصه های زیبایی شناسانه و تکنیکی بیان شاعرانه در فیلم های مستند و ترسیم ظرفیت های بیانی این شیوه در ساخت مستندهای تلویزیونیمطابق با فرهنگ ایرانی-اسلامی و ظرفیت های بیانی آن در قالب برنامه های آئینی ، حماسی ، مذهبی در گاهشمار مناسبتی برنامه های سیمای جمهوری اسلامی ایران از اهداف این تحقیق به شمار می رود. پس از تحلیل موارد نمونه ویژگیهای مستند شاعرانه مانند تجربه گرایی در کل ساختارفیلم ، فضاسازی شاعرانه درنوع روایت،موسیقی،صداگذاری،نورپردازی،صحنه پردازی،تدوین پویا ، به دست آمد.از میان شیوه های متنوعی که برای ساخت فیلم مستند به کار می رود ، تلویزیون می تواند بزرگ ترین مصرف کننده کاربرد بیان شاعرانه در مستند باشد. به نظر می رسد پژوهش در زمینه شیوه بیان شاعرانه در فیلم مستند می تواند موجب رسیدن به درک روشن تری از جایگاه فیلم مستند شاعرانه با توجه به تحولات تکنیکی و ژانریک امروز تلویزیون ، به دست دهد و علاقه فیلمسازان مستند را به این زمینه خاص بیشتر کند. واژگان کلیدی : فیلم مستند، شیوه شاعرانه، شعر ،روایت ، بازنمایی